Defensiekanaalhike 2016
Zaterdag 16 en zondag 17 april heeft de defensiekanaalhike van de gidsen en verkenners plaats gevonden.
De gidsen en verkenners liepen een wandeltocht van ongeveer 32 kilometer verdeeld over 2 dagen.
Ze droegen een rugzak bij zich met daarin het hike tentje waarin ze zaterdag´s sliepen en andere benodigdheden voor deze tocht.
De hike was voorzien van 8 posten waar verschillende opdrachten uitgevoerd moesten worden.
Dit was: touw klimmen, vlot varen, spijker poepen, zaklopen, een eigen kampvuurtje maken waarop het eten gekookt moest worden, snoep happen, bungeerun en op de eindpost moesten de gidsen en verkenners buikschuiven over een touw.
Het weer was prima, er is niet veel verkeerd gelopen en we hebben genoten van deze hike!
Onderstaand een verslag van een van de deelnemers:
Wij hadden route B.
Samen met de moeder van Jorn begonnen we in een bos die aan de linkerkant een bord had staan met verboden tractors.
Toen die moeder weg was pakten wij onze snoep erbij en aten het meeste op voor dat we bij de eerste post waren.
Dicht bij de eerste post moesten we een aantal vragen invullen.
Maar toen we de vragen invulden waaide het blaadje weg.
IK HEB MIJN LEVEN GEWAAGD VOOR EEN KLEIN WIT BLAADJE.
Gelukkig hebben we dan wel de vragen ingevuld.
Bij de eerste post begon het meteen al lekker.
We hadden natuurlijk touwklimmen, een van de twee dingen die ik niet goed kon. En ik heb het dan ook niet gehaald.
Ook werd er bij de post gecontroleerd op snoep en biefworstjes. Biefworstjes?
Dat wisten wij niet. Wij pakte snel de biefworstjes en aten het op.
Op naar de tweede post.
Het was me toch een pokkenend. Maar we kwamer er.
Hadden we natuurlijk een bocht gemist en hadden de nood envelop gebruikt en kwamen als laatste van de B tocht aan.
Daar hadden we vlotvaren. Zoizoo ben ik daar geen ster in en had daar dan ook een van de slechtste tijd neergezet.
Maar ik was er wel. En net als vorig jaar in het water gevallen.
Nadat we klaar waren kregen we weer een nieuwe tocht. De situatietocht
John zag meteen waar je de vraag in kon vullen.
Verder liepen we deze tocht makkelijk en kwamen na een mum van tijd aan bij de volgende post.
Daar waren Stefan en Bejorn en Wieard.
Ik had tijdens deze tocht een pot van de vrachtwagen afgehaald. En die bij hun neergezet. We hadden daar het spel spijkerpoepen.
Ik deed er maar liefst 0,48 minuten over om de pin in het bierflesje te krijgen.
Ook hebben John en ik daar gegeten.
De leiding zei dat het flink ging regenen en daarom trokken wij een regenjas aan en liepen verder.
Het was zogenaamd de moeilijkste tocht. De streepjes tocht.
Het was een heel eind langs een rivier lopen en toen we eindelijk bij de post waren kwamen we bij een post die ik niet meer weet.
Na die tocht hebben we nog een een tocht gehad en kwamen we uiteindelijk aan bij de laatste tocht. Naar het hike terrein.
Bij de laatse tocht van 1 dag was John voort een beedje moe en kon hij eigenlijk het laatste stuk niet meer lopen.
toch heb ik John er door heen weten te komen en hij is bij het kampterrein aangekomen.
Eenmaal bij het kampterrein moesten we ons tentje opzetten.
Voor mijn tentje kreeg ik een 7.
Dat is best goed maar ook niet heel erg goed.
Na het tentje opzetten moesten we het vuur maken met een lucifer. En ja hoor het was me gelukt.
Toen we na ongeveer een á twee uur koken hadden gemaakt konden we eten en het eten was smerig.
Daarom had ik maar boterhammen gegeten.
Nadat iedereen gegeten had kon het grote vuur aan.
Om ongeveer 11 uur gingen we naar bed.
In ons kleinen tentje op een grasveld bij een boer in Landhorst. (Trouwens tegenover die boerderij woont een vriend van mij).
De volgende morgen moesten we een uur wachten voordat we mochten eten.
In ieder geval ik en John teminste.
Na het lekkere eten kregen we een nieuwe tocht en liepen we verder. Ondertussen aten John en ik een hele pak liga’s op.
Na die lange weg kwamen we aan bij een lekkere post met allemaal snoepjes.
Daar kon je namelijk snoephappen met een blinddoek op.
Ik deed dit snel in 2 seconden en was hiermee het snelst van route B.
Bij die post kregen we de kralentocht en dat was een makkelijke maar saaie tocht.
Bij de eennaarlaatste post hadden we bungierunnen. (uitspraak buzierunnen).
Ik kwam daarbij pecies 13 meter ver.
Daar kregen we gelukkig ook de laatste tocht en liepen die tocht makkelijk.
Maarja bij de laatste post kregen we de moeilijkste opdracht van heel de hike. Buikschuiven.
Ik moest dat met een tas en kon dat niet zo goed.
De eerste meter lukte maar toen viel ik in het water.
Ik zwom snel naar de overkant en had het gehaald. Ik trok zo snel mogelijk nieuwe kleren aan.
Eindelijk hoef ik dit nooit meer.
Maar toen hoorde ik van Coen dat ik dit ook nog een keer op het Vader zoon weekend moet doen.
Maarja als dit het ergste is in mijn leven kom ik er wel.
Kortom het was een lange maar natte hike.
Foto gallerij
