Al lang geen legerbroeken of kistjes meer bij 75-jarige scouting Boekel, maar nog wel de eed afleggen: ‘We beloven elkaar te helpen’

De kenmerkende hoed met rechte rand en vier deuken, de kniekousen met groene flossen, de manchester ribbroek, de stok; het is allemaal verdwenen. Maar niet alle elementen uit de beginjaren van scouting zijn weg bij de 75-jarige vereniging in Boekel.

,,Het uniform zoals dat vroeger werd gedragen bij scouting, is niet meer. Tegenwoordig dragen we een scoutfit”, lacht Erik de Bie, voorzitter van de jubilerende Scouting Boekel. ,,Nog even, want mijn termijn zit er na negen jaar op.”
Het was kapelaan De Bresser die in 1947 in Boekel de Jonge Wacht oprichtte. Dat was eigenlijk het begin van Scouting Boekel.
Zaterdag 18 juni wordt het 75-jarig jubileum gevierd met een reünie voor oud-leden en een open dag.

Een tijdrovende klus.
De vereniging telt een kleine 150 leden en een man of 40 leiders en leidsters. Dat leider zijn is een tijdrovende klus. De Bie: ,,Je moet iedere week toch een programma klaar hebben. Vaak zijn ze er een of twee avonden per week mee bezig. Je moet het zien als een hobby, anders kun je er beter niet aan beginnen. Zonder hen zouden de kinderen, zeker de jongeren, niks kunnen doen.” Hij denkt met bewondering terug aan de coronatijd, toen er veel digitaal gebeurde. ,,Gelukkig konden we uiteindelijk wel op zomerkamp, weliswaar in een eigen bubbel en met handgel en zo.”

Aparte jongens- en meisjesgroep.
De Bie (55) kent de vereniging als geen ander. ,,Er waren oorspronkelijk eigenlijk twee groepen: de St. Franciscusgroep voor de jongens en de St. Agathagroep voor de meisjes. Er waren ook twee aparte blokhutten. Zo ging dat in die tijd. Tegenwoordig zijn vrijwel alle groepen, speltakken zeggen wij, gemengd.”

Zelf begon hij ooit als welpje, daarna werd hij verkenner. Na zeven jaar vond hij het wel genoeg en vertrok hij, om later weer tien jaar verkennersleider te zijn. Negen jaar volgden als groepsbegeleider, degene die de leiders en leidsters begeleidt. Na tien jaar werd De Bie voorzitter.

Opgericht in 1907 door de Britse luitenant-generaal Baden Powell, kende de padvinderij of verkennerij zoals men toen zei nogal wat militaire invloeden. Aan het hoofd stond een hopman, bijgestaan door een vaandrig. De groep was verdeeld in patrouilles en er werd gesalueerd. Bijeenkomsten begonnen met het hijsen van de vlag en het afleggen van de eed. ,,Het spel is totaal veranderd. Het is tegenwoordig een leuk jeugdspel, waarbij we proberen weg te blijven van invloeden uit vroeger dagen”, zegt De Bie. ,,Dus geen legerbroeken of kistjes meer.”

Training voor verspieders van het Britse leger.
Dat het militaristische verdwenen is, blijkt wel uit het spel van de jongste groep, de Bevers van 4 tot 6 jaar. ,,Daar draait het om de belevenissen in Huize Hotsjietonia. Dat heeft weinig meer te maken met het vroegere Baden Powell-spel.” Dat was vooral gericht op spoorzoeken, vuur maken, koken, kamperen, kompas gebruiken, seinen en touwverbindingen maken, het zogeheten sjorren of pionieren. In feite oorspronkelijk opgezet als training voor verspieders van het Britse leger. Toen steeds meer jongeren het op eigen houtje gingen nadoen, maakte Baden Powell er het spel van verkennen van, voor de jeugd.

We leggen nog steeds de eed af.
,,Toch is een aantal van die elementen overgebleven”, zeggen De Bie en bestuurslid Teun van de Hei. ,,Kampvuur maken, bosspellen, vlotten bouwen, koken in de openlucht op een zelf gepionierde keuken. En we leggen nog steeds een eed af: we beloven elkaar altijd te helpen. En natuurlijk gaan we ’s zomers op kamp.”

Van de Hei: ,,De kinderen zijn ingedeeld in speltakken: na de Bevers (4-6 jaar) volgen de welpen (7-10 jaar), de young scouts (10-11 jaar), de verkenners en de (meisjes)gidsen (11-14 jaar). Dan volgen de explorers (14-17 jaar), die veelal hun eigen programma maken en tot slot nog de stamgroep (17-23 jaar) die vaak tegelijk de leiding is van de jongere groepen.”

Van de Hei begon als vijfjarige bij de welpen. Uiteindelijk was hij tien jaar leider bij de gidsen. ,,Verkenners en gidsen zijn de enige speltak die nog gescheiden is. De programma’s liggen wat meer uit elkaar, al zien we dat die meiden ook vaak stoerdere dingen vragen als de bossen in en vuur stoken. Ik sluit niet dat ze in de toekomst gewoon worden samengevoegd.”

Reünie en open dag.
In het kader van de reünie is er zaterdag 18 juni een open dag voor iedere geïnteresseerde, in de blokhut in natuurgebied d’n Perekker. Er is ook een tentoonstelling met foto’s van de afgelopen 75 jaar. ’s Middags is er een reünie met oud-kaderleden en oud-leden. Vanwege het jubileum is het traditionele zomerkamp niet per speltak, maar voor alle scoutingleden tegelijk.